vrijdag 13 november 2015

Bolus

Er was eens......heel lang geleden een berichtje met de belofte over lactosevrije bolussen. Tot mijn grote schrik is dat al meer dan twee (!!) jaar geleden. Kijk maar hier.
Wat is er in die tijd veel gebeurd.


In die periode ben ik wel verder gegaan met het bolusrecept. Er was namelijk een probleem met de lactosevrije bolussen. We vonden ze niet zo lekker. Het leek op oudbakken brood in plaats van op een echte Zeeuwse bolus.
Als je nog nooit een echt lekkere bolus hebt gegeten - voor alle duidelijkheid: de bolussen van Nederlands grootste grutter reken ik daar niet bij - dan vind je het waarschijnlijk prima. Wij dus niet.

Wat is er aan de hand? Doordat ik geen (koe)melk én geen roomboter wil gebruiken smaken de bolussen veel droger dan ze zouden moeten. Nu kun je dat oplossen met broodverbeteraar en zo (dan blijven ze ook langer 'vers') maar dat is niet mijn bedoeling. Een bolus eet je op de dag van het bakken.
Er werden daarom heel wat baksels gemaakt.

Nu ben ik zo ver dat ik durf te zeggen: Lactosevrije bolussen?? Probeer dit recept!!

maandag 9 november 2015

Dank

Dank. Dank jullie wel voor alle felicitaties, kaarten en bloemen die we kregen na het winnen van de PZC-publieksprijs 2015. De avond van 7 november kon voor mij zo wie zo al niet meer stuk.
Wie had ooit kunnen denken dat we het met het boek Truien bij de vleet zo ongelofelijk ver zouden schoppen.



Ik heb zo veel felicitaties ontvangen dat het onmogelijk is om iedereen persoonlijk te bedanken. Daarom doe ik het op deze manier: dank jullie wel!

zaterdag 7 november 2015

Stress...

Ineens is het 7 november. De afgelopen weken hebben we keihard gelobbyd (klinkt veel beter dan 'geronseld' toch?) om zo veel mogelijk stemmen bij elkaar te krijgen voor het boek 'Truien bij de vleet'.
De laatste stand is dat we (afgelopen donderdag) nog steeds op de eerste plaats staan voor de publieksprijs van de PZC. Een overzicht van het verloop van de strijd om deze prijs staat hier.

De organisatie van de Zeeuwse Boekenprijs stuurt ons ook regelmatig een e-mail. Stefanie schrijft daar een hilarisch bericht over op Villa Zeezicht. Nu woon ik iets minder op 'hun' eiland. Eigenlijk: ik woon op één van de drie eilanden die er nog 'over' zijn in Zeeland. Je moet altijd over een brug om hier te komen.

Maar goed, terug naar het bericht van Stefanie, ik wil dat graag met jullie delen:

Cocktail Queen


Moet je je voorstellen; wij wonen alle drie hier op ons prachtige eiland.
Werken hard voor onze centen en doen niet aan teveel poespas.
Nuchtere en creatieve Zeeuwsen,
zo kun je ons gerust noemen.

Wij zijn alle drie vrouwen van rond de 50
(oké, de één ietsje meer 50 dan de anderen)..
Hebben alle drie netjes twee kinderen gebaard,
zijn naast huisvrouw en partner ook nog eens ‘gewoon’ actief
met een winkel, baan, en andere zaken-des-levens
en:
wij begeven ons normaliter niet in literaire kringen.

Wij zijn alle drie niet zo slank meer als 30 jaar geleden.
De tijd heeft zijn charmante sporen achtergelaten
op onder andere haar, huid en gewicht…


Met dit uitgangspunt in gedachten vond er afgelopen week
een levendige
- en soms ook wat paniekerige – discussie plaats .
Want voor de uitreiking van de Zeeuwse Boekenprijs
(die vanavond plaats zal vinden!)
ontvingen wij halverwege de week ineens een mailtje
dat de ‘dresscode’ veranderd werd.
Van ‘Tenue de Ville’ naar’ Coctail’…

Dit berichtje bracht ons danig in beroering.. ;o)
Want: wij wisten überhaupt niet dát er een dresscode was!!!

zaterdag 3 oktober 2015

Publieksprijs Zeeuws boek

Nu ga ik jullie nog een keer lastig vallen vandaag. We kregen net bericht dat de stemronde voor de Zeeuwse Publieksprijs vandaag al is gestart, in plaats van maandag 05 oktober.

Omdat bij de publieksprijs de meeste stemmen tellen, wil ik jullie om jullie stem vragen.



Er kan per persoon één stem worden uitgebracht. Dubbele stemmen worden niet geteld, daarom worden ook naam, adres, woonplaats en e-mailadres gevraagd. Onvolledig ingevulde formulieren zullen niet meetellen.
Het invullen van een telefoonnummer is niet verplicht.

Let wel op dat jullie op het goede boek stemmen (daarom hier nog een plaatje van de voorkant). Het is niet mogelijk om de aparte link voor de stem op ons boek te delen:



De stempagina van de Zeeuwse Publieksprijs vinden jullie hier. Ik weet niet of het boek zich door de pagina's verplaatst als er stemmen op worden uitgebracht. Op dit moment staan we op pagina 4.

En nog een vraag: willen jullie dit met zo veel mogelijk mensen delen?
Dank jullie wel voor jullie stem!

Nog één

Naast alle breisels die we maken voor de Zeeuwse visserstruien heb ik toch ook nog regelmatig wat 'voor mezelf' op de pennen staan. Dat kan 'mezelf-mezelf' zijn of 'mezelf - voor iemand anders'.

Afgelopen winter kreeg ik van Noorse vrienden dit boek cadeau:



Een Noorse en een Deense dame zijn op zoek gegaan naar de oorsprong van de Noorse kofte. Een kofte is een dik, met patronen ingebreid, vest. Elke streek had zijn eigen patroon, maar er zijn ook veel overeenkomsten tussen de verschillende kofter, net als bij de vissertruien. Het boek is alleen verkrijgbaar in Noorwegen (wordt dus niet opgestuurd naar andere landen). Onze vrienden zagen het liggen in de boekwinkel in Bergen (NO) en bedachten dat dit hét kerstcadeau voor mij zou zijn.

Ze hebben helemaal gelijk. Punt één is het een leuk boek om te lezen (in het Noors). Punt twee staan er een heleboel mooie patronen in. Het vest van de voorkant is één van mijn favorieten.

Die heb ik inmiddels gebreid. De mensen die ook het blog 'Zeeuwse Visserstruien' volgen zullen het vest al een keer gezien hebben:

Bij Sea Fest in Sidmouth had ik het vest bij me.



Voor zo'n mooi traditioneel patroon gebruikte ik een traditioneel garen. Niet uit Noorwegen, maar uit Engeland. Er moesten een paar konen wol van Frangipani aan geloven: de kleuren dark navy en aran.

Je breit het vest van boven naar beneden, de mouwen worden later aangebreid. Je begint dus bij de hals, sterker nog bij het halsboord. Het halsboord brei je heen en weer, de rest van het vest brei je rond.



De sluitbies met de knopen brei je er als laatste aan (na het doorknippen van de 'steek'). Een volgende keer zou ik het blokjespatroon met wat dikkere breinaalden breien, dat trekt wat in elkaar. Verder zou ik er wat meer knopen aan zetten. Dan sluit het vest mooier.



Aan de (verkeerde kant) persen of goed spannen is wel een must. Het spannen van een compleet vest vond ik wat lastig. Je kunt het namelijk niet in delen spannen, zoals dit vest. Daarom koos ik er voor het persen.


Ik probeerde het eerst op het proeflapje wat ik breide. De wol kan het goed hebben, Er komt geen zeep of wrijving aan te pas. Daardoor is de kans op vervilten niet zo groot.



Op dit moment ben ik weer voor de visserstruien aan het breien. De trui die we in de Schotse Huizen in Veere vonden:


Dit is een trui met slangen in blokjes en het wordt een model in een modern jasje.

zondag 27 september 2015

Rood

Vorig jaar waren we te gast bij Frangipani in Penzance (Cornwall, Engeland). Daar nam ik een grote doos met konen wol mee. Eén van de kleuren is 'crushed raspberry' (geprakte aardbeien :-). De naam geeft precies aan hoe de kleur is. Het is 100 % wol en niet geheel prikvrij.

Afgelopen winter kocht ik een boek van Alice Starmore: Aran knitting. Dit boek is in 2010 opnieuw uitgegeven. Dat het al een oudere uitgave is, is te zien aan een paar modellen die er in staan: ze zijn nog al 'vierkant' van vorm. Er staan ook een aantal hele mooie, tijdloze patronen in.

Eén van die patronen is dit vest Eala Bahn (in het Nederlands Witte Zwaan of Mooie Zwaan):



Het vest is getailleerd. Daarom is een goede pasvorm heel belangrijk. Ik ben dan ook eerst een paar avonden bezig geweest met het breien van proeflapjes. De steekverhouding die in het boek wordt vermeld is namelijk heel anders dan wat ik uiteindelijk heb gebreid.

vrijdag 11 september 2015

Bokkenkontjes

gluten- en lactosevrij... maar wat een naam voor een koekje. Tja, bokkenpóótjes zijn het niet.



Ik bak al jaren lactosevrij. Binnen onze vriendenkring zijn er ook mensen die niet tegen gluten kunnen. Dan bak ik ook glutenvrij. Omdat wij zelf wél tarweproducten gebruiken is mijn keuken niet vrij van sporen van gluten. Als je zelf wel een compleet glutenvrije keuken hebt dan wordt dit koekje beslist ook glutenvrij.

Het recept lijkt veel op de bokkenpootjes waarvan het recept hier staat.

De bereiding is gelijk, maar ik zal het recept (nu ook glutenvrij) hier nog een keer bloggen.

woensdag 8 juli 2015

Jak - 2

Van een eerder project had ik nog wat over en dat komt nu goed van pas... Wat is er aan de hand?

Rond kerstmis 2014 breide ik de Zeeuwse deken zoals die in het boek 'Truien bij de vleet' staat. Vóór zo'n stuk op de foto gaat moeten alle kreukels van het breien er uit. Daarvoor ging de deken op twee éénpersoons matrassen. Op die matrassen lagen dikke handdoeken en daarop heb ik met 'wires' de deken opgespannen.

Helaas, pindakaas...na het spannen blijken er allemaal hele kleine roestplekjes in de deken te zitten. Wat nu??


Gelukkig heb ik nog een reep Zeeuws schortenbont nodig van een (nog) eerder project: een Zeeuwse draagdoek.



Van die reep maak ik bias-band, een meter of 10 zo schat ik.


Dat bias-band naai ik op de goede kant van de deken vast met de naaimachine. Aan de verkeerde kant zoom ik het band, op de hand, tegen het stiksel van de voorkant. Dit is een precies werkje. Bias-band rekt wel iets, maar zeker niet zo veel als breiwerk.

Het resultaat van dit naaiwerk staat in het boek:


Van die 10 meter bias-band heb ik nog zeker 3 meter over. Die meters lijken me prima geschikt om het jak wat ik maakte mee af te werken. Vroeger werd er op de rand van de mouw vaak een mooie (fluwelen) band of een brede strook kant genaaid. De onderrand van het jak werd tegen elkaar gezoomd. Die onderkant valt onder het schort en hoeft daarom niet mooi te worden versierd.

Mijn 'proefstuk' blijft op de paspop staan. Dan is het wel leuk als de onderkant er ook mooi uit ziet. Hier de verschillende stadia:







Het jak, wel in elkaar, maar verder nog niet afgewerkt....











Rond de mouwen zet ik het biaisband - de hele breedte gebruikt - vast met kleine overhandse steken. De omslagen van de bias-band vallen naar binnen als zoom.




















Over de hele onderrand naai ik het bias-band op de hand vast. Dit kan niet met de naaimachine vanwege de plooien die in de onderrand van het jak zitten.


Dan nog met de strijkbout er over en zo ziet het jak er heel anders uit!





vrijdag 26 juni 2015

Jak

Tjonge, jonge wat is het lang geleden dat ik een stukje heb geblogd. De Zeeuwse meebreideken en het boek Truien bij de vleet hebben me aardig van het bloggen afgehouden. (Als je het patroon van de Zeeuwse meebreideken nog wil bestellen: dat kan nog tot 01 juli via Tikkeltje Zeeuws. Daarna uitsluitend via Ravelry.)

Dat 'niet bloggen' maak ik vandaag goed. Gisteren heb ik toch zo iets leuks gedaan... via het blog Blij dat ik brei vond ik het volgende: een cursus Walchers jak vouwen en naaien in het Zeeuws Museum.
Voor de lezers die niet weten wat een jak is: dat is het zwarte 'jasje' wat vrouwen bij de streekdracht op het bovenlijf dragen.

Jaren geleden was ik al eens op zoek naar een patroon. Zoals bij veel oude textiele stukken was dat patroon niet beschikbaar. De techniek werd mondeling overgedragen van ouder op kind. Een buurvrouw is coupeuse. Zij wilde mijn jak wel uit elkaar halen om te kijken of ze er een patroon van kon tekenen....dat risico vond ik iets te groot. Wat als we het jak (eenmaal uit elkaar) niet meer in elkaar kregen?

oma Martina en opa Willem

Toch bleef het jak-patroon door mijn hoofd spoken. Een jak is niet alleen mooi bij de streekdracht. Ook op een spijkerbroek staat een jak hartstikke leuk, geloof het of niet. T-shirt er onder of een mooie beuk.....