zondag 11 mei 2014

20 jaar geleden.......

.....was het héél ander weer dan vandaag. Warm en zonnig, met een beetje wind, heerlijk was het.



Vanmorgen werden we verrast met een lekker ontbijt en een mooie taart, gemaakt door onze twee geweldige meiden......



.... en het is dubbel feest. Onze neef komt terug van zijn missie naar Mali.

zondag 4 mei 2014

Logje met een boch(t)je

O mensen, wat was het gezellig gisteren. Ik heb maar een paar foto's gemaakt, meer foto's vind je hier. Wat veel mensen ontmoet, mooie handwerken gezien, ideeën opgedaan..... Nu moet ik niet 300 maar wel 400 jaar oud worden ;-)




Ik heb genoten. Op naar de volgende keer. De datums kun je t.z.t. vinden op de blog van Jeanet.




Aan het begin van de middag zijn Jeanet en ik nog even 'ontsnapt'. Iets voorbereiden voor de vele bezoekers van het handwerkcafé. In het Museum van Arnemuiden ontmoet ik Mineke. We raken aan de praat. Mineke blijkt een hele bijzondere quilt te hebben gemaakt: over de visleurders en visleursters van Arnemuiden.






Het is een prachtige quilt geworden, gemaakt van soms héle oude stoffen (meer dan 100 jaar), afkomstig van de streekdracht die de voorouders van Mineke droegen. Deze quilt is te zien in het museum.


We kletsen wat over vroeger, ook over de oorlog. Allebei zijn we kinderen van ouders die de oorlog bewust hebben meegemaakt. Er blijken meer overeenkomsten. De meeste geschiedenisboeken heeft het niet echt gehaald: de afschuwelijke gevechten en bombardementen rondom de Westerschelde. Hierbij zijn zó veel burger slachtoffers gevallen (hoewel we niet moeten vergeten dat de meeste soldaten ook veel liever thuis zaten dan hier te vechten). Wat mijn familie meemaakte in Domburg, maakte de familie van Mineke mee in Breskens. Ze zeggen wel eens: 'je kunt een kind wel uit de oorlog halen, maar hoe haal je de oorlog uit een kind'. Wij komen tot de conclusie dat het bij de generatie (Zeeuwse) kinderen die dit afschuwelijke stukje geschiedenis hebben meegemaakt niet is gelukt.

Vandaag herdenken we. Dat vind ik belangrijk. Ik vind het fijn om te zien dat ook onze kinderen dit belangrijk vinden. En daarmee kom ik op het volgende: Wij zijn van een generatie die geen oorlog hebben meegemaakt. Onze kinderen ook niet. Dit wil ik graag zo houden. Dat hebben we (naar mijn idee) zeker ook te danken aan de Europese Unie. Samenwerken en overleggen is altijd veel beter dan elkaar bestrijden. Dan gaat het me er niet om of een komkommer recht moet of krom mag zijn.
Over 2 1/2 week mogen we weer gaan stemmen. Maak gebruik van dat recht, want het is een voorrecht....

En daarmee kom ik met dit logje uit het boch(t)je.